Doğmamış Çocuğa Mektup
Hayat dağ gibi, inan ki
Doğar doğmaz bunalırsın
Yaşamak kolay mı sanki
Kuruda, yaşta kalırsın
Yalnızlık var, üzülmek var
Çaresizlik, ezilmek var
Zaman bir çeşmedir; bahar
Süzülür, kışta kalırsın
Karanlıktır sağın, solun
Zayıfsan, bükülür kolun
Bazen düze çıkar yolun
Bazen yokuşta kalırsın
Gülersin mutluymuş gibi
Hakikati bulmuş gibi
Hep zavallı bir kuş gibi
Büzülür, taşta kalırsın
Aldanırsın insanlara
Dalarsın derin sulara
Yenilirsin korkulara
Siste, ateşte kalırsın
Ömrün düzeni bozulur
Dostların hepsi kaybolur
Aynalara düşman olur
Devri-i geçmiş’te kalırsın
Hiç eksilmez ah ü zarın
Seninledir intizarın
Serüven biter, mezarın
Kazılır; düşte kalırsın
Kaderin önünde eğil
Doğmamak elinde değil
Gözlerinin yaşını sil
Hayattan zevk de alırsın
Nurullah Genç
|
