“İNSANLIK”
Yaşamın deposu insanlık. Bu depoyu insanlığın bileşimlerini oluşturan elementlerle doldurmadığımız anda, yaşam insanlığını yitirir. Yaşam depomuz insanlığı öğrenmek, öğretmek ve her daim dolu tutmak durumundayız. İnsanlığı oluşturan, insanlığımızı hatırlatacak elementlerin dilini keşfetmek zorundayız. Bunu keşfedelim ki, kendi insanlığımızı, insaniliğimizi tartalım.
Biz insanlığın neresindeyiz? Yeterince insani miyiz?
İnsaniliğin en önemli anahtar elementi sevgi, yaşamımızda yeterli nitelikte mi? Yani nitelikli bir sevgi mi?
Yoksa sevgiyi de emellerimize göre mi şekillendiriyoruz? İstediğimize verip, kafamıza göre mi dağıtıyoruz?
Peki, sevgi ne demek? Neden bu kadar önemli? Neden bu kadar hayati, yaşamsal bir kelime? Hatta yaşam depomuzun anahtar elementi.
Cengiz Aytmatov’un “selvi boylum, al yazmalım” filminin final kısmındaki o unutulmaz sözleri izleyenler mutlaka hatırlayacaktır.
“Sevgi neydi? Sevgi emekti…” diye devam eden sözler…
Düşünüyorum da sevgi+emek+++…=insanlık.
İnsanlık yaratılan her şeyi sevebilmekti. Yaradan dan ötürü.
Bu anahtar elementin önemi, onun kaybedilmesinde, insanlığın da yitirilmesindendi. İnsanlığın yitirildiği “o an” neler olduğunu hep beraber görüyoruz.
İnsanlığımızı hatırda canlı tutabilmenin bir yolu da her daim okuyarak, ruhunu içimizde diri tutabilmekle olacak.
Yıllar önce bir yakınım buzdolabına astığı bu sözleri okuduğumda, adeta vurulmuştum. O kadar çok hoşuma gitmişti ki hemen bir kâğıt, kalem bulup bunu yazmak için sabırsızlandım.
Beni “o an “ heyecanlandıran bu sözler, hala ilk günkü beğenisini ben de muhafaza ediyor. Hayat felsefesi olarak da sürekli zihnimde canlı tutmaya çalışıyorum.
Umarım insanlığı yaşamlarında bir hayat tarzı haline getirenler çoğalır. Ve insanlık öldü mü? Sözü tarihe karışır. Tozlu raflardaki tarih kitaplarının arasında kalır.
Günün yemeği
Bir ölçek Günaydın
İki ölçek iyi günler
Birazcık ilgi
Bir tutam anlayış
Normal ölçüde nezaket
Bir tatlı kaşığı tolerans
Malzemeyi iç dünyanızdan alın
Gönül teknenizde yavaşça karıştırın
Kokusu her yanınıza sinince
İçine duygu şerbeti ekleyip, karıştırın
Karışımı hayat tabağına yavaşça boşaltın
Üzerini sevgi marmeladı ile süsleyin
Birkaç parça gökkuşağı renginden serpiştirin
Gün boyunca afiyetle yiyin
Sadece kendiniz yemeyin, herkese ikram edin
Zira sevgi paylaşmaktır
Paylaştıkça çoğalacaktır
İnsan olan insanın tadabileceği yemeğimiz servise hazır
Nasıl? Yemeğimizin adını merak mı ettiniz?
Yemeğin adı;
“İNSANLIK”
|
